พันธุกรรม นักพันธุศาสตร์กล่าวว่าพ่อแม่ต่อไปนี้ มีความเสี่ยงที่จะเกิดมาพร้อมกับโรคทางพันธุกรรมที่ร้ายแรง มารดาดึกดำบรรพ์อายุมากกว่า 35 ปี ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าความน่าจะเป็น ของความผิดพลาดของโครโมโซม โดยไม่ได้ตั้งใจจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วงสุดท้ายของวัยเจริญพันธุ์ เพราะตั้งแต่เกิดในผู้หญิง เซลล์ไข่ทั้งหมดในชีวิตของเธอจะถูกเก็บไว้ในรังไข่ เมื่อไข่ค่อนข้างเก่า โอกาสที่โครโมโซมผิดพลาดก็จะเพิ่มขึ้น

ซึ่งส่งผลให้โอกาสในการมีบุตร ที่มีโครโมโซมผิดปกติเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ผู้ปกครองคนใดคนหนึ่งเป็นพาหะของโครโมโซมการเคลื่อนย้ายที่สมดุล หากพบว่าคู่สมรสคนใดคนหนึ่งเป็นพาหะ ของโครโมโซมการเคลื่อนย้ายที่สมดุล โดยการตรวจโครโมโซม ภาวะมีบุตรยาก หรือการวินิจฉัยทางพันธุกรรมก่อนคลอด หลังการตั้งครรภ์สามารถพิจารณาป้องกันโรคได้ การเกิดของเด็กป่วย คู่สมรสที่มีประวัติการทำแท้งเป็นนิสัย ตามสถิติความน่าจะเป็นของความผิดปกติของโครโมโซม

ซึ่งในหญิงตั้งครรภ์ที่มีประวัติการทำแท้ง เป็นนิสัยสูงกว่าคนทั่วไปหลายเท่า หากผู้หญิงมีประวัติการทำแท้งโดยธรรมชาติติดต่อกัน สามีของเธอมักจะมีข้อบกพร่อง ทางพันธุกรรมที่คล้ายกัน ด้วยวิธีนี้ทารกในครรภ์จะได้รับยีนที่มีข้อบกพร่องจากพ่อแม่ และมีโอกาสเป็นโรคทางพันธุกรรมถึง 2 เท่าเมื่อเทียบกับทารกในครรภ์ปกติ จากข้อมูลนี้ นักวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์เชื่อว่า ความไวทางชีวเคมีในมารดา อาจสามารถระบุความบกพร่องทางพันธุกรรมของทารกในครรภ์ได้

ดังนั้นพลังมหัศจรรย์ของกฎธรรมชาตินี้ จึงสามารถกำจัดตัวอ่อนในครรภ์โดยธรรมชาติได้ ดังนั้น คู่รักที่มีประวัติการแท้งเป็นนิสัยควรทำการตรวจร่างกายอย่างละเอียด และให้คำปรึกษาทางพันธุกรรมสำหรับทั้ง 2 ฝ่ายก่อนตั้งครรภ์ซ้ำ มารดาที่คลอดบุตรที่เป็นดาวน์ซินโดรม ความน่าจะเป็นที่ลูกคนที่ 2 จะเป็นลูกดาวน์ซินโดรมคือ 2 ถึง 3 เปอร์เซ็น สตรีมีครรภ์ที่คลอดบุตร ที่เป็นโรคเมตาบอลิซึมแบบด้อย ออโตโซมอล เช่น ผิวเผือก หูหนวก แต่กำเนิด คนแคระ

อาจมีอัตราความเสี่ยง 25 เปอร์เซ็น สำหรับเด็กคนต่อไป มารดาเป็นผู้ป่วยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ขั้นรุนแรง เช่น ฮีโมฟีเลีย ลูกชายทุกคนเป็นผู้ป่วยโรคนี้ และบุตรสาวจะกลายเป็นพาหะของยีนที่ก่อให้เกิดโรค พนักงานที่มักสัมผัสกับรังสีหรือสารเคมี ผู้ป่วยโรคทางพันธุกรรมบางชนิดมีบุตรยาก ตามหลักสุพันธุศาสตร์ ผู้ป่วยที่มีโรคทางพันธุกรรมดังต่อไปนี้ไม่ควรมีบุตร โรคทางพันธุกรรมที่โดดเด่นใน ออโตโซมอล เช่น การเจริญเติบโตที่ผิดปกติ

โครงกระดูก โรคกระดูกเปราะกรรมพันธุ์ มาร์แฟนซินโดรม โรคมะเร็งจอตาในเด็ก ติ่งลำไส้ใหญ่ในครอบครัวหลายตัว เนื้องอก โรคโรคติ่งเนื้อเมือกมาก ทางเดินอาหาร ประสาทกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อเสื่อมก้าวหน้า ยีนเชิงสาเหตุที่โดดเด่นของประเภทนี้ โรคทางพันธุกรรมอยู่บนโครโมโซม ออโตโซมอลและครอบครัวของผู้ป่วยแต่ละรุ่น สามารถมีผู้ป่วยโรคเดียวกันได้ และอุบัติการณ์นี้ไม่เกี่ยวกับเพศ ทั้งชายและหญิงสามารถได้รับผลกระทบได้

ผู้ป่วยแต่งงานกับคนปกติ และมีความเสี่ยงที่จะพัฒนาเด็ก 50 เปอร์เซ็น จึงไม่เหมาะสำหรับเด็ก โรคทางพันธุกรรมที่เด่นชัด โดยโรคที่เกิดจากโครโมโซมเพศ เนื่องจากยีนก่อโรคที่สำคัญของผู้ป่วยอยู่บนโครโมโซม X ผู้ป่วยจึงมีเพศหญิงมากกว่าเพศชาย ลูกของผู้ป่วยหญิง ไม่ว่าลูกชายหรือลูกสาว มีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคเดียวกัน 50 เปอร์เซ็น จึงไม่เหมาะสำหรับการคลอดบุตร สำหรับลูกของผู้ป่วยชาย ลูกสาวป่วย 100 เปอร์เซ็นและลูกชายก็ปกติ

จึงสามารถมีลูกชายและจำกัดในครรภ์ได้ โรคทางพันธุกรรมทางพันธุกรรม โรคทางพันธุกรรมเช่น โรคจิตเภท โรคจิตเภทซึมเศร้า โรคหัวใจพิการแต่กำเนิดชนิดรุนแรง และโรคลมบ้าหมูระยะแรกมีกลไกการเกิดโรคที่ซับซ้อน การถ่ายทอดทางพันธุกรรมสูง และอันตรายร้ายแรง ความเสี่ยงต่อโรคมีมากกว่า 10 เปอร์เซ็นมาก ไม่เหมาะสำหรับการคลอดบุตร โรคโครโมโซม อัตราความเสี่ยงของเด็กที่เกิดจากผู้ป่วย โรคโครโมโซมเช่นดาวน์ซินโดรมและดูเกิน 50 เปอร์เซ็น

ลูกของพาหะการเคลื่อนย้ายโครโมโซมคล้ายคลึงกัน รวมถึงผู้ป่วยที่มีการโยกย้ายโครโมโซม ที่ซับซ้อนล้วนเป็นผู้ป่วยที่มีโรคโครโมโซมไม่เหมาะสม เพื่อการคลอดบุตร โรคทางพันธุกรรมด้อย ออโตโซมอล คู่สมรสทั้งสองมีโรคทางพันธุกรรมถอย ออโตโซมอลรุนแรงเหมือนกัน เช่นหูหนวกแต่กำเนิด ภาวะฟินิลคิโตนยูเรีย เผือก กาแล็กโทซีเมีย ตับเสื่อม การคลอดบุตร เพราะเด็กที่เกิดมาจะต้องเป็นโรคเดียวกัน โรคทางพันธุกรรมด้อยที่เชื่อมโยงกับ X โรคทาง พันธุกรรม

ซึ่งพบบ่อยในประเภทนี้ ได้แก่ ฮีโมฟีเลีย A ฮีโมฟีเลีย B และโรคกล้ามเนื้อเสื่อมแบบก้าวหน้า เนื่องจากยีนเชิงสาเหตุด้อยตั้งอยู่บนโครโมโซม X ผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ผู้ป่วยชายที่แต่งงานกับผู้หญิงปกติ เด็กชายทุกคนเป็นปกติ แต่ลูกสาวทุกคนเป็นพาหะของยีน ก่อโรคแบบด้อย หากพาหะของหญิงแต่งงานกับชายปกติ มีความเสี่ยง 50 เปอร์เซ็น ที่ลูกชายจะกลายเป็นผู้ป่วยและลูกสาวทุกคนก็ปกติ ดังนั้น ต้องจำกัดลูกในครรภ์และให้กำเนิดลูกสาวเท่านั้น

เนื่องด้วยโรคทางพันธุกรรมที่หลากหลาย และกรรมพันธุ์ที่หลากหลาย ผลกระทบต่อลูกหลานก็ต่างกัน ดังนั้น เมื่อผู้ป่วยโรคทางพันธุกรรมพิจารณาถึงปัญหา การเจริญพันธุ์ก็ควรขอคำแนะนำทางพันธุกรรม และตัดสินใจเลือกอย่างชาญฉลาดภายใต้คำแนะนำและ ความช่วยเหลือของแพทย์

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ > มะเร็งปากมดลูก อธิบายผู้หญิงต้องรู้รอยโรคปากมดลูกกับมะเร็งปากมดลูก